Bloggfærslur mánaðarins, nóvember 2007

Járnfrúin í London

Iron MaidenÉg keypti miða á tónleika með Iron Maiden í London í morgun Smile Það var forsala fyrir aðdáendaklúbbinn og ég náði miðum á besta stað í höllinni. Þetta verða risatónleikar. Þeir eru haldnir í Twinkingham höllnni í London og hún tekur hátt í 50 þúsund manns held ég.

 

Þeir kalla túrinn "Somewhere back in time" og er framhald af túrnum sem þeir spiluðu á hér heima. Þar fluttu þeir lög af fyrstu fjórum plötum sínum. Hér taka þeir næstu fjórar. Það eru þá væntanlega "Powerslave", "Somewhere in time", "Seventh son of a seventh son" og "No prayer for the dying". Mér finnst líklegt að þeir bæti "Fear of the dark" við því eftir þá plötu hætti Bruce Dickinson í sveitinni og tók við þá nýtt tímabil hjá Maiden.  En það kemur í ljós. Ég er allavega búinn að tryggja góða miða Smile

 

Tónleikarnir eru 5 júlí á næsta ári þannig að það er nægur tími til að hita upp Devil

 

 


Leikhúsbröltið

Ég sé að sósíaldagbókin hjá mér er ansi þétt næstu daga. Á morgun fer ég að sjá söngleikinn Leg eftir Hugleik í Þjóðleikhúsinu. Á fimmtudag er svo Dagur Vonar í Borgarleikhúsinu sem SPRON bauð mér á. Svo á föstudag liggur leiðin aftur í Þjóðleikhúsið á Hamskiptin eftir Kafka. Svo er Sign og Skid Row á laugardagskvöld Devil Þar sem vinnudagbókin er ansi þétt líka þessa dagana verður ekki mikill tími eftir fyrir allt hitt Smile

 

Annars er ég búinn að vera duglegur að fara í leikhús í haust. Séð 4 sýningar í London og 4 sýningar hér heima. Í London sá ég "Monty Python's Spamalot" sem var mjög skemmtileg. Söngleikurinn byggðist að mestu leiti á kvikmyndinni "Monty Python's Holy Grail" þó að hún hafi tekið margt úr öðrum verkum Python's. Þeir gerðu mikið grín á söngleikjaforminu og ég skemmti mér þrælvel LoL

 

Næst var það "39 Steps" sem var mjög fínt líka. Leikritið byggði meira á kvikmynd Alfred Hitchcock heldur en bókinni. Hún var meira grín en spenna og það voru bara fjórir leikarar í sýningunni sem flest brugðu sér í mörg hlutverk. Mjög fínn leikhópur og ég mæli alveg með þessu stykki.

 "Glengarry Glen Ross" skartaði Jonathan Pryce í aðalhlutverki og þó mér hafi fundist verkið vera frekar stutt, þá var það alveg þrælfínt. Kvikmyndin með Al Pacino var mun ítarlegri en leikritið. Gaman að sjá svona góða leikara á sviði.

 

Að lokum datt ég óvænt inná gamanleik sem heitir "Bonjour  Bonjour". Það var mjög skemmtilegt. Ekta farsi sem gékk vel upp og það var ekki dauð stund þó að leikritið hafi verið í næstum tvo og hálfann tíma Smile Jean Marsh lék aðalhlutverkið og hún er þekkt m.a. fyrir hlutverk í "Upstairs Downstairs" sjónvarpsþáttunum og myndum á borð við "Örninn er sestur".

 

Hér heima sá ég "Belgíska Kongó" loksins í haust. Það er snilldarverk. Eggert Þorleifsson var stórkostlegur í hlutverki gamlar konu. Eftir fimm mínútur var maður búinn að gleyma að hann væri karlmaður að leika konu. Það kallar maður góðan leik Smile

 

Næst sá ég "Ræðismannaskrifstofuna. Þetta er það versta leikrit sem ég man eftir á sviði. Það voru frábærir leikarar og allt það en stykkið er samt ömurlegt. Það er leikið á einhverri "Bullensku" og ég átti mjög erfitt að sjá hvaða snilld þetta leikrit átti að túlka. Púff það var ekki einu sinni hlé til að labba út af.

 

En næsta stykki bætti þetta upp. Það var "Hjónabandsglæpir" í Þjóðleikhúsinu. Það var næstum tveggja tíma leikrit með engu hléi sem leið eins og skot. Tveir leikarar sem voru óaðfinnanleg. Frábær leikhúsupplifun.

 

Að lokum í þessari löngu upptalningu sá ég "Lík í óskilum" í Borgarleikhúsinu. Ég var ekki mjög hrifinn af því. Labbaði að vísu ekki út í hléi en leikritið var ekki nógu fyndið né markvisst sem farsi. Það var gaman að bera það saman við "Bonjour", þar sá maður mun á plotti sem er skemmtilegt og gengur upp Smile En leikhúsupplifunin er alltaf áhugaverð og mér finnst rosalega gaman að fara í leikhús Smile

 

 

 

 

 


Skrýtinn dagur

Þetta var einn af þessum dögum sem leið einhvernveginn í móðu. Eiginmaður vinnufélaga míns dó um helgina. Hann var tæplega fimmtugur. Það var sorg yfir skrifstofunni í morgun. Það var meiriháttar klúður í gangi með eina af stærri útgáfum okkar fyrir jólin en einhvern veginn virkaði það svo litilsvert þegar svona hlutir gerast. Það er allavega hægt að laga það þó það kosti mikla vinnu og óþægindi. En hvaða máli skiftir það? Ef að þessi mannlegi harmleikur hefði ekki komið upp hefði maður eflaust verið dauðstressaður og bölvað öllu í sand og ösku. En þetta minnti mann á að það er lífið sem skiftir máli. Hitt er bara vinna.

 

 


Annríki

Nú er sá tími ársins sem allt er vitlaust að gera í vinnunni. Það er bara fínt en bitnar á frítímanum og þar með blogginu Smile Ég lít alls ekki á það sem kvöð eða skyldu að blogga, en skratti gaman finnst mér.

 

I adapt 2

 

 

Það verða spennandi útgáfutónleikar á laugadagkvöld. Útgáfutónleikar I Adapt á Grand rokk. Það eru fáar hljómsveitir jafn kraftmiklar á tónleikum!

 

Platan þeirra "Chainlike burden" er ein sú besta sem hefur komið út á árinu.

 

 

Iron MaidenBloggvinur minn Aðalsteinn segir frá á síðu sinni að Iron Maiden koma til Íslands í ágúst á næsta ári og það eru frábærar fréttir ef það reynist rétt. Ég hef líka heyrt þennan orðróm og er nokkuð viss um að þeir koma en það hefur ekki verið staðfest á aðdáendasíðu Maiden ennþá. En það hafa verið staðfestir tónleikar í London þann 5 júlí næstkomandi og ég er að spá í að skella mér þangað. Maður sér þá bara tvisvar ef þeir koma Smile

 

Sign

 

 

Annars er það svo Sign og Skid Row 1 des næstkomandi á Nasa. Mæli með nýju Sign plötunni, hún er eðal Smile

 

 


Í minningu....

Phil Lynott

Forsprakka Thin Lizzy.

 

Fyrst "Out in the fields" með Gary Moore. Æðisleg hárgreiðsla hjá Moore LoL

 

 



"Whiskey in the jar" er klassík.

 

 



Og "Boys are back in town" fylgir að sjálfsögðu!

 

 



Vill svo benda á á skemmtilegt blogg hjá nýjum bloggvinum Sign

sem eru að túra með Skid Row núna og verða með þeim á Nasa 1 des næstkomandi.

 

Var að fá í hendur nýjann disk með þeim sem heitir "The Hope" sem mig hlakkar til að láta rúlla um helgina.

 

Rokk og roll Devil

 


Góð kvöldstund á Wembley

Ég skaust til London um helgina og fór á Wembley Arena á laugardagskvöld.

 

Iced earthÞar steig fyrst á svið hljómsveitin Iced Earth og spilaði hálftíma prógramm. Ég þekki ekki mjög vel plötur Iced Earth. Lögin voru svona "týpísk" þungarokkslög. Ekkert sérstakt en alveg ok. Skemmtilegasta fyrir mig var að sjá á sviði söngvarann Ripper Owens sem söng með Judas Priest í nokkur ár eftir að Rob Halford hætti og myndin Rock Star var byggð á lífshlaupi hans minnir mig.

 

 

 

 

Lamb of godNæsta hljómsveit á svið var Lamb of God og hún algerlega heillaði mig. Ég átti reyndar von á þeim góðum því þeir hafa gert hreint frábærar plötur. En á tónleikum eru þeir æðislegir. Spiluðu í 40 mínútur og að sjá svona góða hljómsveit sem upphitunarhljómsveit er mjög óvenjulegt. En eins og þeir sögðu sjálfir á tónleikunum, þá væru þeir ekki til ef ekki hefði verið Black Sabbath! Æðisleg upplifun!

 

 

 

 Black Sabbath

Næst á svið var aðalnúmerið. Black Sabbath með Ronnie James Dio í fararbroddi! Þeir fluttu eingöngu lög af þeim plötum sem Dio söng inná ásamt einu nýju lagi. Það er óhætt að segja að þeir kunna sitt fag þessir karlar. Tony Iommy átti við smá sándvandamál að stríða þar sem ég sat en það gæti verið slæmt á því svæði sem ég var á því ég var svo nálægt sviðinu öðrum megin. En á móti kom að ég sá mjög vel á sviðið. Geezer var frábær eins og alltaf, Vinnie Appice góður á trommunum en stjarna kvöldsins var Ronnie James Dio! Kallin er einfaldlega besti rokksöngvarinn sem er starfandi í dag. Hann er betri en Robert Plant og Ian Gillan sem dæmi. Tæknin í Dio er einfaldlega svo rosalega góð. Hann hefur ótrúlegt vald á röddinni og enn jafn kraftmikill og hann var þó hann sé kominn yfir sextugt. Ég fékk öll mín uppáhaldslög með þeim og fór sæll heim Smile

 

 


London

Er á leiðinni til London eftir nokkrar klukkustundir. Hlakka til að sjálfsögðu. Flýg með Iceland Express að þessu sinni og kem aftur á sunnudag.

Það verður smá viðtal við mig í 24 stundum á morgun um ferðina. Skemmtilegt viðtal fannst mér.

Fer annað kvöld í leikhús. Ætla að sjá Glengarry Glen Ross eftir David Mamet. Jonathan Pryce leikur aðalhlutverkið og á ég von á góðri kvöldstund þar. Sá myndina með Al Pacino á sínum tíma og fannst hún fín.

Svo er það Black Sabbath, Lamb of God og Iced Earth á laugardag!

Annars er lítið að frétta. Brjálað að gera og það verður gott að komast út í afslöppun og rokk og roll :-)


Heaven and Hell

Eftir 10 daga skýst ég aftur til London og fer að sjá Heaven and Hell á Wembley Smile 

 

Heaven & Hell er Black Sabbath með Ronnie James Dio og er sama band og spilaði á Skagarokki um árið. Ég sá þá þar og það verður mjög spennandi að sjá þá aftur. Ég sá tónleika með þeim á DVD um daginn sem var tekinn á þessum sama túr og ég er að fara að sjá. Það voru stórkostlegir tónleikar. Dio hefur einhverntímann gert samning við Kölska á Krossgötum. Það getur enginn maður kominn yfir sextugt sungið svona. Hann er ótrúlegur!

 

Hljómsveitirnar Iced Earth og Lamb of God hita upp og ég er mjög spenntur fyrir Lamb of God. Það er ein af mínun uppáhaldsveitum í harðari kantinum!

 

Hér er myndband með köppunum!

 

 



Rokk og roll Devil



Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband