Dúndurveggur

Ég fór á tónleika með Sinfóníuhljómsveit Íslands og Dúndurfréttum í Laugardalshöll í kvöld. Ég hef aldrei séð Dúndurfréttir spila enda lítið hrifinn af svokölluðum "kóver" hljómsveitum og leiðist alveg innilega þannig tónleika.

 

Mér fannst það samt spennandi að sjá hvernig þetta verk kæmi út með Sinfóníunni og ég veit að það eru góðir spilarar í Dúndurfréttum. Ég varð alls ekki fyrir vonbrigðum. Þetta voru flottir tónleikar. Ekki fullkomnir en skratti góðir.

 

Strákarnir voru í hörkuformi og útsetningin á verkinu mjög fín. Auðvitað vildi maður hafa einhverja hluti örðvísi, meiri strengi þarna og minni á öðrum stöðum en það er bara eðlilegt. Maður þekkir nátturlega verkið út í æsar og allir hafa örugglega einhverjar skoðanir á því

 

Það hefði mátt hafa gítarinn hjá Einari gítarleikara hærri á köflum, sérstaklega í "Comfortlaby numb" en það var alveg hægt að fyrirgefa það því það lag var hreint magnað í kvöld. Sinfónían naut sín alveg í botn og hljómasveitin frábær. Þannig að svona hlutir sem eru örugglega persónubundnir hafa lítið að segja 

 

Það kom mér smá á óvart hvað áhorfendahópurinn var breiður. Ég bjóst við frekar "miðaldra" tónleikum en það var ekki. Stemmingin var æðisleg.

 

Hápunktar voru "Another brick in the wall part 2" með barnakór og öllu og "Comfortably numb"  þar sem öll spil voru úti.

Gæsahúð

 

Athugasemdir

[Ragga (IP-tala skráð) 29.6.2007 kl. 00:40]

Oh, ég vildi að ég hefði farið... ég skrópaði þó þetta skiptið þó að þessi plata, þetta verk sé eitt af allra mestu uppáhöldum.

Einhverra hluta vegna þá frétti ég svo seint af þessu :/ 

[Jens Guð, 1.7.2007 kl. 01:37]

  Ég hitti í gær Þröst Magnússon auglýsingateiknara (teiknaði alla íslensku klinkpeningana og íslensku frímerkin).  Hann var að koma af hljómleikunum.  Var afskaplega ánægður.  Og er þó gagnrýninn á músík.  Honum þótti kórinn í það fágaðasta;  raddsettur fínlegar en á plötunni.  En í heild var Þröstur hinn ánægðasti.  Sem segir mér heilmikið um útkomuna.  Hann var ánægður með að Sinfónían ofgerði hvergi eða sjaldan í þessu annars hráa verki Rogers Waters.