Smá Seventies

Ég hef verið í smá 70's stuði undanfarið. Hef verið að hlusta mikið á Strawbs og Edgar Winter Group eins og ég hef bloggað smá um undanfarið. Platan "They only come out at night" með Winter er alveg frábær.

Hér er lagið Frankenstein

 

 

Ég var líka að rifja upp kynnin við Funkadelic plötuna "Maggot Brain" sem er ekkert nema snilldin. Sérstaklega titillagið.

 

 

Síðan tók ég smá ZZ Top flipp. Horfði á nýlega tónleika á Blu-ray sem voru frábærir. Skellti inn fullt af efni inná I-poddinn og ætla svo að fá mér viðhafnarútgáfu af "Eliminator" sem var að koma út. (Ok hún er 80's)

Ég á æðislegar minningar af ZZ Top frá fyrstu tónleikahátíðinni sem ég fór á, Donington 83. Þeir voru í frábæru stuði

 

 Rokk og roll

 

Ekki gera mér neina greiða

Ég hef verið að hlusta á nýja plötu með Breska Soul söngvarnum James Hunter. Það er eins og að fara í tímavél að hlusta á hana. Hann hljómar ótrúlega líkt Sam Cooke, ja eiginlega alveg eins

Ég hef ekki kynnt mér feril James Hunter en man eftir plötu á síðasta ári sem hét "People Gonna Talk" og var töluvert spiluð á Rás 2. Ég fékk mér aldrei þann grip en þarf að bæta úr því.

 

Hér er heimasíða  kappans og hér fyrir neðan er lag af nýju plötunni "The Hard Way" sem heitir "Don't You Do Me No Favours"

 

 

Rick Wright

Hljómborðsleikarinn Rick Wright er látinn. Hann var alltaf í miklu uppáhaldi hjá mér og framlag hans til Pink Floyd ómetanlegt.

 Hann gaf einnig út 2 ágætar sólóplötur "Wet Dream" 1978 og "Broken China" 1996

Hér er lag tekið af tónleikaferðlagi David Gilmour 2006 þar sem hann syngur og spilar á hljómborð.

 

H.I.F.

 

Ekkert Bull

Var að horfa á tónleika með AC/DC í kvöld. Það er svo sannarlega hollt og gott fyrir sálina að horfa á AC/DC tónleika við og við

Þessir tónleikar sem heita "No Bull" boru teknir upp í Madrid Spáni 1996 á nautatsvelli sem útskýrir væntanlega nafngiftina "Enginn boli". Ég verð að viðurkenna að ég kann betur við að sjá gleði og rokk og roll á svona velli í stað einhverja nautabana að skemmta fólki við að kála nauti! 

 AC/DC fluttu að sjálfsögðu alla slagarana og það var geðveik stemming í áhorfendum. Hendur á lofti allan tímann.

 Þetta var góð upphitun fyrir nýju plötuna þeirra sem styttist nú í. Ég hef svaka trú á þeim gripi.

 

Hér er smá sýnishorn af stemmingunni!

 

 

Rokk og roll

 

Vals

Eitt ofarlega á "To do" listanum mínum er að sjá Tom Waits á tónleikum!

 

Annars er bara vinna í dag. AC/DC tónleikar á Blu-ray í kvöld. Lífið er gott

 

Klukk

Lauja var að klukka mig og sjálfsagt mál að taka þátt í því meðan Metallica platan rúllar.

Vill reyndar taka strax fram að hljómurinn á Dauðaseglinum er frábær. Rick Rubin klikkar ekki! Nánar um plötuna á morgun.

 

Fjögur störf sem ég hef unnið um ævina:

Vikastrákur á hóteli/Byggingarvinna/Í plötubúð/Skrifstofuvinna

Fjórar bíómyndir sem ég held upp á:

The Godfather/The Eagle Has Landed/The Good The Bad & The Ugly/The Exorcist

Að fá bara að velja 4 er náttúrlega bara kvikindalegt!

Fjórir staðir sem ég hef búið á

Varberg Svíþjóð/New York/Blesugróf/Laugavegur

Fjórir sjónvarpsþættir sem mér líkar

Twin Peaks/Soap/Allo Allo/Twilight Zone

Fjórir staðir sem ég hef heimsótt í fríum

Amalfi (Ítalía)/Flórens/London (oft)/París

Fjórar síður sem ég skoða daglega fyrir utan að blogga

mbl.is/IMDB.com/Eyjan.is/Youtube.com

Fernt sem ég held uppá matarkyns

Góðir kjúklingaréttir/Góðir fiskréttir/Indverskur/Kínverskur

Fjórar bækur sem ég hef lesið oft

Les mikið en ekki oft sömu bækur. Er núna að lesa Glæpur & Refsing. Nýbúinn með Gyllta Áttavitann þríleikinn.

 

Ég ætla ekki að gera neinum það að klukka þá

Styttist í Dauðasegulinn

12 sept næstkomandi kemur loks nýi Metallica diskurinn út eins og flestir rokkáhugamenn vita. Ég bíð spenntur eins og aðrir. Skrýtið með Metallica, þó þeir hafi ollið vonbrigðum plötu eftir plötu eftir plötu og gefið út síðast eina verstu plötu rokksögunnar þá bíður maður samt spenntur!

En ástæðan er samt augljós. Metallica er ein besta tónleikasveit í heimi. Hún verður það áfram. Eins þegar ég frétti að Rick Rubin er upptökustjóri nýju plötunnar óx mér von að platan gæti orðið góð. Nú er fyrsta lagið farið að hljóma og ég er ekkert sérlega hrifinn. Alltílagi lag og náttúrlega betra en öll lögin á síðustu plötu. Greinilega afturhvarf til Justice. 

 

Þar sem ég kemst ekki til akureyrar að hlusta með vinum mínum í Reiðmönnum ætla ég bara að setjast með græjurnar í botni þegar ég fæ diskinn. Vonbrigði eða ekki, kemur í ljós en ég ætla samt að sjá þá aftur einhvertímann á tónleikum

 

 

 

Hangman & the Papist

Ég ætla að skella öðru lagi og texta með Strawbs. Ég dett alltaf við og við í að hlusta á þá. Var að kaupa 3 endurútgáfur á disk fyrir stuttu. Fyrsta platan þeirra Stawbs sem er stórfín. Síðan Dragonfly og Nomadness sem eru aðeins síðri. Ég er sérstaklega hrifinn af textanum í "Hangman & the Papist". Textarnir eru oft stórgóðar smásögur sem mér líkar mjög vel.

 

 

The village square stands quiet
The curfew still enforced
The streets are even clear of dogs and whores
Like some evil bird-of-prey
The scaffold spreads its wings
The people build their fires and bolt their doors

The mayor is giving dinner to the officers’ wives
His eldest son is learning how to fawn
The barrick block is hushed and tense
The soldiers drawing lots
Who will be the hangman in the dawn?

The lot falls on a young man
Who has served for but a year
His home is in the village close nearby
He shivers at the thought of what
He’s forced to do next day
He wonders who it is who has to die?

And the full moon casts a cold light
On the gloomy prison walls
The papist walks his cell
He cannot sleep
He hears the waiting gallows creaking
Just beyond that door
He prays for he has no more tears to weep

The day begins to break
A muffled drums begins to sound
A crowd begins to gather in the square
The presence of the hangman
In his terrifying mask
Weighs heavy on the minds of all those there
The colonel reads the sentence
Which the papist knows by heart:
He has failed to show alliegence to the king
His crime is thus with God himself
And in his name he must hang
The papist, head held high
Says not a thing

The jailer binds his hands
And puts his blindfold to his eyes
He leads him through the door before the crowd
The hangman sees his victim
And the blood drains from his face:
He sees his younger brother standing proud
The hangman tries to protest
But is ordered to proceed
His trembling hands begin to take the strain
His eyes are blind with streaming tears
And he cries for all to hear:

Forgive me God we hang him in thy name!
Forgive me God we hang him in thy name!
Forgive me God we hang him in thy name!
Oh please forgive me God we hang him in thy name!
Forgive me God we hang him in thy name!

 

Rokk og roll

 

Beside the Rio Grande

Hljómsveitin Strawbs er í miklu uppáhaldi hjá mér. Þeir spila Þjóðlagarokk og hafa starfað frá 1964. Bestu plötur þeirra komu út á bilinu 1969-1974 en döluðu töluvert eftir það. Ég ætla að fjalla nánar um þessa hljómsveit þegar ég hef betri tíma en langar til að birta texta af laginu "Beside the Rio Grande" sem var á plötunni Deep Cuts sem kom út 1976. Magnaður texti.

It happened rather suddenly that the Preacher came to town
With stories from the Testaments of men of great reknown
With his box of patent medicines he swore to cure all ills
From the lameness in the horses, to the children's colds and chills
And he had along his Indian wife and a country music band
Who sang of peace and brotherhood beside the Rio Grande.

Now the Preacher quickly gathered sick and poor from miles around
Who came to him for comfort and to hear his country sound
But the mayor thought he was trouble when he spoke against the law
And he saw the growing power of the crowds that he could draw
And he worried when the Preacher bought himself a plot of land
To settle with his family beside the Rio Grande.

The saloon was pretty crowded and the stakes was a-running high
And the girls sang sentimental songs that made us cowboys cry
We began to criticise the Preacher marrying a squaw
And how could he associate with cripples, drunks and whores
And in a crazy fit the Preacher scattered chips and winning hands
And condemned it as a den of vice beside the Rio Grande.

Now the boys were drunk and rowdy, and mostly pretty mean
And we dragged him to the sidewalk and whipped his shoulders clean
We said he was responsible for bringing on the drought
That had burned off all the spring grass and had wiped the young herd out
The sheriff would not get involved, the law could take no hand
The Preacher had not harmed a soul.

We pegged him on the hillside alongside two Apache braves
Who'd been given picks and shovels and been made to dig their graves
And when he asked for water stood and pissed around his feet
While his tongue swelled up and blackened in the burning desert heat
And someone said we ought to mark the Preacher with a brand
To show that he did not belong beside the Rio Grande.

Then the sky began to darken and a breeze whipped up the dust
And some of us were frightened while others swore and cursed
And the Preacher said a few words with his final dying breath
About forgiving us for what we had done to bring about his death
And as the night began to fall we covered him with sand
And left his weary bones to bleach